15 november 2023

Herfst

Het gaat met mijn bloggerij wat op en neer, zowel hier als op mijn andere weblogs. Niet dat ik er geen zin in heb, integendeel, ik vind het nog steeds mooi een goed verzorgd bericht te plaatsen. Maar op de een of andere manier komt het er steeds niet van, hoewel ik zeer regelmatig ideeën heb over een onderwerp.

Daar komt nog bij dat ik aan het nadenken ben over de opzet van mijn geblog. Zo kwam het idee bij me op om het weblog op WP.com, wat vooral een tekstblog is, te verhuizen naar WP.org. Daar heb ik ook een fotoblog en dan komt de vraag op of ik die twee zal combineren. Dat scheelt het bijhouden van een weblog; je mist de specifieke vormgeving. Door deze overwegingen ben ik al een poosje terughoudend om wat op die twee weblogs te plaatsen. Wat er dan tevens toe leidt dat er hier ook niets gebeurt.

Ondertussen speelt er in het dagelijks leven ook van alles dat mij ervan weerhoudt om wat te schrijven. Dat gaat vooral om medische zaken die je in beslag nemen, zorgen en spanningen geven. Het hoort bij de herfst van het leven, maar voor je het weet wordt je weblog een medisch journaal. Ik schreef er in mijn vorige stukje al over. Daar voel ik niets voor, hoewel die zaken wel dominant in je leven aanwezig kan zijn.

In dat kader toch nog maar even wat noemen. Drie weken geleden heb ik een staaroperatie aan beide ogen gehad. Volgende week moet ik voor controle en krijg ik een nieuwe bril aangemeten. Mijn huidige brillen zijn niet meer bruikbaar; voor het lezen en schrijven gebruik ik nu een oude bril van Ans, ik kan er redelijk mee uit de voeten voor deze paar weken.

In de afgelopen weken ben ik nauwelijks buiten geweest, vanwege mijn behandelde ogen en omdat een zware verkoudheid niet de goede conditie is om te gaan wandelen in regen en storm. Dat was hier overvloedig, zoals op zoveel plaatsen in het land. Het was echt herfstweer en in de tuin zijn hierdoor al heel wat bladeren van bomen en struiken gekomen. Ik vind dit ook een sfeervolle tijd en ik hoop dat er nog een paar mooie dagen komen, met zonneschijn die de herfstkleuren van de bomen tot een lust voor het oog maakt.


Herfst in de tuin na dagen met storm en regen



Warme herfstmiddag

De late liefde van een najaarszon
stroomt nu haar goud door windgestreelde bomen–
Een zachte lach naar verre zomervreugd'
gaat door de ruimten als een zalig beven–
De lucht is open als een wijd kristal,
ijlblauwe welving over teder goud–

En onbezorgde vogels tsjilpen teer
hun heldere geluiden, in de lucht
verklinken zij als in koelvolle kom
zilveren dropp'len sprenklend van omhoog–

Verre geluiden springen lachend op
uit het verschiet, dat in een wijde kring
roerloos is als een droom, maar helderder.

Een grote liefde en een wijd ijl geluk;
't verkoelend ademen van eeuwigheid
strelende een zalige ademloze wereld.

Nu lijkt het leven mij zo klaar en wijd
zonder verlangen en ook zonder smart;
een wijder rust dan slaap bevatten kan–

En denken is als 't kleurenwieglend beven
der boomweerspiegelingen, wijl een zucht
rimpelt het water waar zij over buigen.

                                                     A. Roland Holst