Ongerust

Vanavond heeft minister Kuipers het einde van de pandemie aangekondigd. De coronamaatregelen worden in twee stappen versoepeld. Vanaf vrijdag 25 februari gelden de meeste maatregelen niet meer. Iedereen blij, ik ook. Maar aan de andere kant ook weer niet. Het gaat nu ineens heel hard met de terugkeer naar 'het normale', terwijl het aantal besmettingen in Zeeland blijft oplopen. Hier zijn ze in het afgelopen etmaal gestegen met ruim 200 naar 1.244 in één dag, tegen de landelijke trend in. Ook meldde het RIVM vandaag het overlijden van een Middelburger als gevolg van Covid-19.

In 1Vandaag gaf een viroloog of een immunoloog, dat wil ik kwijt zijn, aan dat in die snelle versoepeling een groot risico schuilt voor ouderen en mensen met een verminderde immuniteit ondanks vaccinaties. De vraag is of er in het dagelijks leven met die kwetsbaarheid rekening zal worden gehouden, nu afstand houden en mondkapjes niet meer nodig zullen zijn.
Ik behoor ook tot de volledig gevaccineerde kwetsbare ouderen en ben er niet gerust op. De samenleving heeft zich naar mijn idee de laatste jaren ontwikkeld naar een houding van ik wil mijn lol en jij kunt de pot op.

Waar ik ook niet gerust op ben, afgezien van de toestand in Oekraïne, is de ontwikkeling in Hongarije. Gisteren las ik dat premier Orbán in een toespraak erop zinspeelde dat Hongarije de Europese Unie wel eens zou kunnen gaan verlaten.

Hongaren en Nederlanders voor het hotel in Freystadt

Meteen gingen mijn gedachten terug naar april 2004. In die tijd werkte ik nog en wel bij Aegon in Den Haag. Vanuit mijn functie als group controller had ik regelmatig contact met het bedrijf in Boedapest. Een paar keer per jaar ging ik er ook heen om de financiële verslaggeving richting het hoofdkantoor te coördineren. Tijdens het bezoek in december 2003 vroeg het hoofd van de beleggingsafdeling of ik wist of er wielerliefhebbers bij Aegon Nederland zijn die interesse hadden in een speciale fietstocht. Daar had ik vanuit mijn eigen fietsliefhebberij wel oren naar. Hun plan was om met een ploegje vanuit Boedapest richting Den Haag te fietsen. Als er vanuit Den Haag ook een ploeg onderweg zou gaan richting Boedapest dan konden ze elkaar halverwege ontmoeten. In Freystadt onder Neurenberg, hoe symbolisch! Omdat de Hongaren zo blij waren dat ze bij de EU kwamen!

Een prachtig idee en het werd in de maanden daarna uitgewerkt. In de laatste week van april vond het plaats, voorafgaand aan de toetreding van Hongarije op 1 mei 2004.

 

Ons spandoek

En nu dat bericht in de krant. In 18 jaar is de stemming geheel omgeslagen.
Onbegrijpelijk.
Ze zitten al langer op die toer en de EU weet er toch ook niet goed mee om te gaan.
Ik ben er niet gerust op.