Het gaat wat met horten en stoten, het schrijven op dit weblog. Door allerlei omstandigheden is het scannen van dia's wat stil komen te liggen want de aandacht ging naar andere zaken. Zorgen over zieke naaste familieleden waarvan er één door de artsen is opgegeven.... En de ander die niet voor zichzelf kan zorgen, zich niet kan uiten en wel naar het ziekenhuis moet voor onderzoek. En zelf ben ik ook een poosje in het ongerede geweest, niet ernstig, griepachtig maar geen corona.
Nou ja, details zal ik de lezer besparen, maar dit alles had wel een dempende werking op de inspiratie.Nu dan weer een bericht, met een treffende foto voor de tijd van het jaar. Herfstkleuren onder de vijgenboom met een door de merels aangevreten vrucht. Op een bedje van dode en doodgaande bladeren, hoe treffend voor deze tijd en voor de hierboven beschreven omstandigheden.
Met droef gemoed geplaatst wegens de te bewaren afstand, afstandelijkheid die voor een deel helaas niet alleen maar door de coronamaatregelen veroorzaakt wordt.
 |
| Onder de vijgenboom |